Anguloa clowesii
Lindley 1844
Podrodzina: Epidendroideae Plemię: Maxillarieae Podplemię: Lycastinae

|
Foto: © Guillermo Angulo. Wszelkie prawa zastrzeżone. |
|
Anguloa clowesii
Występowanie:
Ojczyzną tej rośliny jest Kolumbia i Wenezuela. Rośnie tam ona w górach, w warunkach zapewniających korzeniom bardzo dużo wilgoci. W rejonach tych występuje pora sucha, co odpowiada okresowi zrzucania liści.
Uwagi różne:
Okresem kwitnienia jest zasadniczo wiosna, a najobfitsze kwitnienie przypada na kwiecień i maj. Pędy kwiatowe zawiązują się równocześnie z pojawieniem się nowych przyrostów, a w momencie rozpoczęcia kwitnienia pseudobulwy mają zwykle 7-8 cm wysokości.
Informacje o roślinie i kwiatach:
Wielkość i typ rośliny:
Storczyk naziemny, rzadziej epifit, o wzroście sympodialnym. Roślina ta może osiągnąć duże rozmiary, z liśćmi dorastającymi nawet do 60 cm długości.
Kwiaty:
Kwiaty są bardzo duże, żółte, o kształcie kwiatów tulipana, a ich zapach przypomina ciasteczka. Kwiaty są bardzo trwałe i utrzymują się nawet kilka miesięcy.
Tłumaczenie: Grażyna Siemińska |
----------------- U P R A W A ----------------
| |
Temperatura: |
Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.
Rośliny te wymagają temperatur od chłodnych do umiarkowanych, ale dobrze znoszą ciepłe letnie dni. Najbardziej odpowiednia temperatura dnia to zakres 21-27°C, natomiast w nocy ok. 10 do 15°C. Mogą one także rosnąć i kwitnąć w umiarkowanych warunkach klimatycznych. |
Światło: |
Bardzo często w naturze rośliny te znajduje się na zboczach wzgórz pokrytych karłowatą roślinnością. Rosnąc na zboczach wzgórz wystawione są na działanie pełnego słońca, ale nie przez cały dzień. W Ameryce Południowej często rosną na południowych zboczach, bez zakrywającej słońce roślinności i w ciągu dnia wystawione są na działanie bardzo jasnego, rozproszonego światła. Korzenie rosną w ciągle wilgotnym podłożu, za wyjątkiem okresu suszy, gdy rośliny otrzymują mniej deszczu. Jednak nawet wtedy korzenie pozostają stale wilgotne. |
Podlewanie: |
Roślina ta wymaga czystej wody, deszczówki, wody destylowanej lub z filtrów odwróconej osmozy. Lubi duże ilości wody, zwłaszcza w okresie aktywnego wzrostu. Nigdy nie powinna przesychać. Można pozwolić na dojście do stanu lekkiego przesuszenia podłoża, ale nigdy nie wolno dopuścić do całkowitego zasuszenia korzeni. W miesiącach zimowych, od końca listopada do połowy stycznia, system korzeniowy powinien być względnie suchy przez ok. 6-8 tygodni. Podlewa się wtedy roślinę co parę tygodni, obserwując pseudobulwy, aby nie dopuścić do ich zbytniego pomarszczenia się. Po zauważeniu nowych przyrostów u podstawy starej pseudobulwy zwiększa się częstotliwość podlewania. Gdy nowe przyrosty osiągną wielkość 10-12 cm zwiększa się także dawki nawozu. Jeśli pojawiające się liście tworzą harmonijki i nie rozwijają się zupełnie, oznacza to, że roślina jest uprawiana za sucho. |
Nawożenie: |
Jako nawóz należy stosować nawóz dla storczyków 20-10-20, czyli z wysokim poziomem azotu. Rośliny te wymagają sporych ilości nawozu, a nawet tolerują wolno uwalniające się nawozy aplikowane na powierzchni podłoża. Należy jednak uważać, aby nie przedawkować, bo może to spowodować czernienie końcówek liści. Większe dawki nawozów wymagane są wiosną i latem, jesienią należy je nieco zmniejszyć i zupełnie zaprzestać nawożenia przez 6-8 tygodni zimowych, zbiegających się z okresem suszy. W tym czasie do podlewania używa się tylko czystej wody. |
Podłoże: |
Standardowe podłoże dla storczyków naziemnych. |
Wilgotność powietrza: |
W czasie letnich miesięcy zalecana jest bardzo wysoka wilgotność (70%), zwłaszcza, że mają one duże, pofałdowane liście, przez które dość szybko tracą wilgoć. W okresie zimy tolerują niższą wilgotność, zwłaszcza gdy liście już opadną. |
Okres spoczynku: |
Gdy na jesieni straci liście należy ograniczyć podlewanie i zaprzestać nawożenia przez okres 6-8 tygodni. | | |